De manier waarop ik met boten werk behelst meer dan toewijding, vakmanschap en het gebruiken van de duurzame en mooie materialen. Het gaat erom dat ieder van deze aspecten het best mogelijk tot uitdrukking komt in het eindresultaat. Dan wordt het culturele traditie.
Bij de restauratie van elk schip streef ik naar het behoud van:
Het is niet verwonderlijk dat water en boten mijn passie en inspiratie zijn. Ik heb altijd aan de rand van de Westeinderplas gewoond, in Kudelstaart. Als zeiler en watersporter hield ik me zoveel mogelijk met botenbouw en -restauratie bezig. Het restaureren van klassieke houten zeiljachten, en daarmee het terugbrengen van hun vanzelfsprekende schoonheid, werd mijn grootste interesse.
De culturele traditie is van generatie op generatie tot stand is gekomen in slechts een handjevol Noord-Europese landen. Deze traditie wordt op kleine schaal bedreven en kan daarom snel weer verloren gaan, wat zou gebeuren als de nieuwe generatie geen kennis meer neemt van het vakmanschap zoals het nu nog wel bedreven wordt. Ik koester dit traditionele vak, want ik geloof dat dit ervoor zorgt dat u zo graag naar kleine klassieke zeilboten kijkt (en erin vaart!).